Bosberg en Raspaillebos

Na een heel lange tijd nog eens een blogje over één van mijn fotografische wandelingen. Dit keer op de heuvels van de Bosberg en het Raspaillebos.

De Bosberg;

De Bosberg is een heuvel in de gemeente Galmaarden, in de provincie Vlaams-Brabant. De heuvel maakt deel uit van het Pajottenland, een streek die bekend staat om zijn glooiende landschap en zijn landelijke charme. De Bosberg is vooral beroemd als wielerberg, want hij was jarenlang de laatste helling in de Ronde van Vlaanderen, een van de belangrijkste klassiekers in het wielrennen. De Bosberg is ook een populaire bestemming voor wandelaars en natuurliefhebbers, want hij biedt een prachtig uitzicht over de omgeving en is omringd door bossen en velden.

Het Raspaillebos;
Het Raspaillebos is een prachtig natuurgebied in de Vlaamse Ardennen, op de grens tussen Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant. Het bos is vooral bekend om zijn rijke geschiedenis, zijn gevarieerde flora en fauna, en zijn mooie wandel- en fietsroutes.

In dit blogbericht vertel ik je meer over het Raspaillebos en waarom het een bezoekje waard is. Ik geef je ook enkele tips om je uitstap naar het bos nog leuker te maken.

De geschiedenis van het Raspaillebos

Het Raspaillebos maakte ooit deel uit van een groot woud dat door de Romeinen Arduenna werd genoemd. Later werd het bos gebruikt als hakhout voor de lokale bevolking, vandaar de naam Raspaille, die afgeleid is van raspe of rasp, wat hakhout betekent.

Het bos heeft ook een roerige geschiedenis gekend. In de 14de eeuw verschansten vluchtelingen en ballingen uit Geraardsbergen, Dendermonde en Aalst zich in het bos, van waaruit ze de omgeving plunderden en brandschatten. In de 18de eeuw zou het bos ook als schuilplaats hebben gediend voor de beruchte roversbende van Jan de Lichte.

Het Raspaillebos is nu een beschermd natuurgebied dat beheerd wordt door het Agentschap voor Natuur en Bos en Natuurpunt. Het bos maakt ook deel uit van het stiltegebied Dender-Mark, waar je kan genieten van de rust en de geluiden van de natuur.

De flora en fauna van het Raspaillebos

Het Raspaillebos is een paradijs voor natuurliefhebbers. Het bos heeft een grote diversiteit aan planten en dieren, die zich aanpassen aan de verschillende bodemtypes en hoogteverschillen in het gebied.

In het voorjaar kan je je vergapen aan de bloemenpracht van de pinksterbloemen, narcissen en wilde hyacinten, die vooral langs de beekjes groeien. In de zomer kan je genieten van de geurige kamperfoelie, de kleurrijke vlinders en libellen, en de zoemende bijen. In de herfst kan je je verwonderen over de paddenstoelen, de bessen en de noten, en de verkleurende bladeren. In de winter kan je je warmen aan het groene mos, de rode bessen van de hulst, en misschien wel een laagje sneeuw.

Het Raspaillebos is ook een thuis voor vele vogels, waaronder roofvogels zoals buizerds, torenvalken, haviken en steenuilen. Je kan ze soms horen schreeuwen of zien zweven boven het bos. Andere vogels die je kan spotten zijn spechten, mezen, vinken, merels, lijsters, roodborstjes en winterkoninkjes.

Naast vogels kan je ook andere dieren tegenkomen in het bos, zoals eekhoorns, konijnen, vossen, reeën, marters, wezels en hermelijnen. Ze zijn meestal schuw en verstoppen zich in het struikgewas of onder de grond. Als je geluk hebt, kan je misschien een glimp van ze opvangen.

De wandel- en fietsroutes in het Raspaillebos

Het Raspaillebos nodigt uit tot wandelen en fietsen. Er zijn vijf uitgestippelde wandelroutes die je door het bos en de omliggende landschappen leiden. De routes variëren in lengte van 2 tot 7,7 kilometer en zijn aangeduid met gekleurde bordjes.

Ik heb de AS Adventure wandeling gedaan, maar heb hier een daar een ander pad genomen. Zie je hieronder op het plan, de blauwe lijn is de officiële wandeling en de rode pijltjes geven aan langs waar ik gewandeld ben om minder mooi gebied links te laten liggen.

De AS Adventure wandeling. Start aan El Faro

Uiteraard, als ik op wandel ben kunnen de Kase filters niet ontbreken in mijn tas. Als Brand Ambassadeur van Kase filters Benelux heb ik die steeds bij me en ik vind dit ook de beste die er op de markt zijn. Wil je er meer over weten, neem dan gerust contact met me via e-mail op info@photo-patricske.be of via messenger.

En, kijk ook eens op site naar de lijst van workshops die ik regelmatig organiseer voor Kase Filters Benelux. Het zijn echte instap workshops waar je leert hoe met filters te werken en welke filters onmisbaar zijn.

Advertentie

Door het Neigembos

Op het einde van de maand april een uitstapje gedaan naar het Neigembos te Ninove. Eens niet naar Halle voor het Hallerbos want het is me daar nogal druk.

Het Neigembos is een 72ha groot natuur- en bosgebied in Meerbeke (Ninove) dat Europees beschermd is als onderdeel van Natura 2000-habitatrichtlijngebied ‘Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen’. Het is, net zoals het Zoniënwoud, een restant van het oude Kolenwoud. Het bos beslaat een hoogteverschil van 20 tot 90m boven de zeespiegel op de grens tussen de Vlaamse Ardennen en het Pajottenland. Het grootste deel van het Neigembos is bosreservaat.

Het Neigembos heeft een bomenbestand van voornamelijk beuken en in mindere mate eik en es. Op de zuurdere bodems groeit adelaarsvaren, meiklokje, dalkruid. Op de lemige bodems groeit in het voorjaar wilde hyacint, daslook, bosanemoon en gele dovenetel. In het westelijke deel van het bos (Vriezenbos) groeit zwarte els, es, dotterbloem, reuzenpaardenstaart, bittere veldkers, paarbladig goudveil, verspreidbladig goudveil. (bron Wikipedia)

Ik moet eerlijk toegeven dat er in het Neigembos wel wat minder wilde boshyacinten zijn dan ik het Hallerbos. Maar door het aantal weinige bezoekers is het er wel aangenaam om te fotograferen. Je wordt niet door andere gestoord (in de weg staan, tussen de hyacinten gaan, …..).

Het beste is er de rode wandeling te doen, vertrekken doe je op de kleine parking Neigembosstraat 2 te Ninove

Uiteraard zijn de Kase filters steeds van de partij.

De Onze Lieve Vrouw kapel van Beveningen

Een beetje verder op de wandeling moeten je verschillende meters klimmen, zowat tot 90m boven de zeespiegel. Je kan dit met een trap.

Eens boven kom je aan de wilde boshyacinten waarvoor we er eigenlijk naar toe gaan.

Als je dan ook een gedeelte van de gele wandeling doet, kom je langs diepe valleien

Op het hoogste punt langs de gele wandeling heb je de mogelijkheid een panorama te maken

En terug aan de rode wandeling en het is al wat later op de dag (volle zon), dan is het tijd om macro’s te maken.

Zeker volgend jaar eens doen. Of, in de herfst wanneer de beuken en eiken hun bladeren mooi kleuren.

Tot de volgende.

Fotografische wandeling Keuzemeersen

Steeds op zoek naar andere natuurgebieden om deze te gaan verkennen was mijn keuze deze keer gevallen op Keuzemeersen te Drongen. Zowel in het boek van Koen De Langhe (Fotogeniek Vlaanderen) als in het boek van Bart Heirweg (De mooiste fotolocaties van België) vind je een uitgebreide beschrijving van het gebied. Voor deze die de boeken nog niet moeste hebben, zeker een aanrader.

De De Keuzemeersen zijn een natuurgebied en natuurreservaat aan de linkeroever van de Leie in Drongen en in Baarle-Drongen, onderdeel van de gemeente Gent, dat deel uitmaakt van het natuurpark Levende Leie. Een verschil met de andere meersen rond Gent is de aanwezigheid van heel wat houtkanten en knotwilgenrijen. Het gebied bestaat uit de Noordelijke en de Zuidelijke Keuzemeersen, doorsneden door de E40. Sinds januari 2019 is de fusie van het natuurreservaat Keuzemeersen met het meer noordoostelijk gelegen natuurreservaat Assels erkend. zijn een natuurgebied en natuurreservaat aan de linkeroever van de Leie in Drongen en in Baarle-Drongen, onderdeel van de gemeente Gent, dat deel uitmaakt van het natuurpark Levende Leie. Een verschil met de andere meersen rond Gent is de aanwezigheid van heel wat houtkanten en knotwilgenrijen. Het gebied bestaat uit de Noordelijke en de Zuidelijke Keuzemeersen, doorsneden door de E40. Sinds januari 2019 is de fusie van het natuurreservaat Keuzemeersen met het meer noordoostelijk gelegen natuurreservaat Assels erkend. (bron Wikipedia)

Voor mijn fotografische wandeling heb ik mijn wagen geparkeerd in Keuzemeers 23, Drongen (einde van de doorlopende straat). Vandaar ben je onmiddellijk op de uitgestippelde wandeling.

Zoals jullie allicht al weten ben ik Brand Ambassadeur en gebruiker van Kase Filters, deze mogen dan ook nooit ontbreken tijdens mijn fototocht.

’s Morgensvroeg voor zonsopkomst was ik ter plaatsen om tijdig op de juiste plaats te zijn. Om de opkomende zon te kunnen fotograferen.

Daarna mijn wandeling verder gezet. En, wanneer ik ergens een mooie compositie zag, natuurlijk fotokes maken. Deze zijn gemaakt nadat ik na mijn wandeling terug tot aan de Leie was gewandeld.

Zeker een aanrader, maar een betere periode is denk ik mei. Voor alle andere zie hier.

Op naar de volgende vanuit een ander natuurgebied, wie weet waar ik nu weeral zal uitkomen.

Groetjes,

Aan het Zennegat in Battel

Het Zennegat is de plaats in Battel te Mechelen waar verschillende waterlopen samen lopen. De Zenne komt er samen met het Kanaal Leuven-Dijle (de Leuvense vaart) en stromen dan in de Dijle, die enkele honderden meters verder dan weer samenvloeit met de Nete om alzo de Rupel te vormen. Het stukje Dijle tussen het Zennegat en de monding in de Rupel wordt in de volksmond de Koestaart genoemd.

In het Zennegat bevindt zich in een beschermde archeologische zone sinds 2014.

Sinds eeuwen woonden hier enkele families, die van vader op zoon het beroep van bootsleper (jagen) uitoefenden. Deze beroepsactiviteit verdween er naarmate de vaartuigen gemotoriseerd werden. Het aantal huizen varieerde steeds rond de 20.

Het idyllische gehucht werd tijdens de 20e eeuw meer en meer een woonplaats voor kunstenaars, muzikanten en non-conformistische figuren. Sinds enkele jaren woont ook actrice en tv-presentatrice Tine Van den Brande er. De eveneens aan het Zennegat verblijvende jazz- en improvisatiemuzikant André Goudbeek maakte in 2005 een naar de plaats genoemde cd met bandoneon-improvisaties. Ook de non-conformistische Mechelse tekenaar en schilder Frans Croes woonde tot aan zijn dood in 2011 aan het Zennegat, en had er ook zijn atelier. (bron Wikipedia)

Op een vroege morgen voor zonsopkomst heb ik me begeven naar het Zennegat in Mechelen. Met de bedoeling eerst de zonsopkomst te fotograferen en dan er een kleine wandeling aan te koppelen.
Uiteraard was al het fotomateriaal mee en ook mijn Kase filters mochten niet ontbreken.

Me eerst naar de plaats begeven waar vroeger een bos was en nu een overstromingsgebied is geworden voor de Dijle.

Via de wandel- fietsbrug over het kanaal Dijle – Leuven naar de volgende brug over de Zenne. Hierbij een foto van de Zenne bij laagwater.

De Zenne bij laagwater

Van hier verder naar de Dijle, eentje vooraleer het kanaal en de Zenne uitmond in de Dijle.

Zicht over de Dijle richting Mechelen

Mijn wandeling verder gezet richting waar de Dijle uitmond in de Nete om vervolgens samen onder de naam Rupel verder richting Schelde.

Daarna terug richting auto maart eerst nog eens rond de enkele huizen lopen en een fotoke maken waar de Zenne en het kanaal Dijle – Leuven samenkomen.

En zo zit er mijn mooie fotografische wandeling er weeral op. Tot de volgende.

De Blankaart

Het natuurreservaat de Blankaart strekt zich uit rondom de centraal gelegen Blankaartvijver (30 ha). Rondom de vijver zijn er uitgestrekte rietlanden, broekbos, kleinere plassen en poldergraslanden. Het is gelegen in het laagste deel van de Blankaartbekken en maakt deel uit van het broekgebied in het lage, overstroombare winterbed van de IJzer. Het natuurgebied is ruim 400 hectare groot en is gelegen op de rechteroever van de IJzer. Het ligt op het laagste punt van de IJzerbroeken. Het natuurgebied wordt beheerd door de vereniging Natuurpunt.
Het natuurgebied is te verkennen via het kasteel De Blankaart dat als bezoekerscentrum is ingericht. De vijver is via een vrij toegankelijk wandelpad te bezichtigen via 3 kijkhutten aan zuidwestelijke zijde.

Voor mijn fotografische tocht had ik mij geparkeerd aan de achterkant van de vijver, namelijk aan de boerderij ’t Madeliefje, Vijfhuizenstraat 1 te Diksmuide.
Hier bevindt zich het meest fotografisch gedeelte.

Weet wanneer het veel regent De Blankaart makkelijk onder het water staat en de Blankaart wandeling niet kan gedaan worden waar ik vrijdagmorgen was. Het staat er namelijk volledig onder water en het wandelpad is niet te betreden dan.
Wil je er toch gaan wandelen en fotograferen, zonder laarzen is het niet te doen. Een stevige wandelschoen zal niet volstaan.

Zo ziet het er momenteel uit.

De Kerkevaart en het aanpalende weiland onder het water

Uiteraard als we landschapsfotografie doen, dan zijn filters meermaals nodig. Ik gebruik dan ook steeds Kase Filters, voor mij op het moment de beste die er zijn.

Hierbij nog enkele foto’s van deze mooie wandeling.

Tot de volgende.

Serpentarium te Blankenberge

Het Serpentarium te Blankenberge op de Zeedijk maakt deel uit van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde Antwerpen.

De dierentuin toont ongeveer 250 verschillende dieren, verspreid over een honderdtal soorten. Afgezien van reptielen en amfibieën zitten er ook spinnen, insecten en andere ongewervelden in de collectie. ZOO Serpentarium kenmerkt zich door ruime verblijven die natuurlijk zijn vormgegeven en een gethematiseerd bezoekersgedeelte. Het klimaat en licht in de grote terraria is computergestuurd, wat bij het ontstaan vernieuwend was.

Wil je eens een slang aaien? In het Serpentarium kan het. Tijdens de schoolvakanties en weekends halen de verzorgers op vaste tijdstippen enkele van de wonderlijke dieren uit hun terrarium en kan je ze even vasthouden.

Fotograferen mag, maar weet dat een hoge ISO niet te ontlopen is. In sommige kooien is er echt te weinig licht aanwezig. Toch zijn er mooie foto’s te nemen. Zeker eens doen.

Hierbij enkele foto’s van het Serpentarium te Blankenberge.

Deze foto’s zijn allemaal genomen met een Canon EOS R en de 100mm macro van Canon met IS.

Turnhouts Vennengebied

Ten noorden van Turnhout is het Turnhouts Vennengebied gelegen, niet ver van de Nederlandse grens.

Via deze URL kan je meer lezen over het gebied.

Ik heb er de vennenwandeling gedaan, ongeveer een 8-tal kilometer lang. Vertrekken kan je op de parking van de Klein Engelandhoeve (op kaartje parking_1) of aan de bushalte Zwarte Vijver (op kaart parking_2).

Vennenwandeling

Ik was vertrokken op parking 1, maar om te fotograferen en een mooie locatie te hebben voor de zonsopkomst kan je beter je auto zetten op parking 2. Je rijdt dan de parking van Klein Engelandhoeve voorbij en na ongeveer 1km heb je de bushalte “Zwarte Vijver” en daar kan je een klein straatje rechts in, na 20m heb je hier een kleine parking, parkeer daar. Ga vervolgens verder tot het einde van deze straat en sla rechts het fietspad op. Na ongeveer 200m kom je aan de uitkijktoren waar je aan prachtig zicht hebt over de vennen en de zon mooi zie opkomen over het ven. Een aanrader.

Nadat je de zonsopkomst hebt vastgelegd kan je de vennenwandeling vandaar verder zetten. je loopt door bos met links en rechts kleine vennetjes, door open landschapsvlaktes en uiteraard nog enkele mooievennen.

Weet dat het ven “Zwarte vijver” niet toegankelijk is voor toeschouwers, dit tot 15 juni tgv het broedseizoen.

Toch kan je gerust vele mooie foto’s nemen tijdens je wandeling.

Al deze foto’s zijn genomen met een Canon EOS R, een 17-40 f4 lens, een Kase CPL filter en al of niet met een Kase S-GND 0.9 of 1.2.

Hierbij enkele foto’s van mijn wandeling afgelopen week.

Alle foto’s zijn te bezichtigen via deze URL.